Psychoonkologia

Choroba nowotworowa, jak sama nazwa wskazuje, to choroba. Możliwa do wyleczenia. Według mnie bardzo połączona z emocjami. Lęk, depresja, stres, niepokój, poczucie bezradności, poczucie straty, trudności w radzeniu sobie z chorobą i jej leczeniem- to stany emocjonalne, z którymi mierzą się chorzy onkologicznie oraz ich rodzina i przyjaciele.
Stąd praca mentalna, rozwój świadomości, do którego zachęcam. Każdego. Niezależnie od rokowania. Niezależnie od tego czy dotyczy osoby chorej czy zdrowej. Przepracowanie emocji, z którymi się zmagamy jest uwalniające i może mieć tylko pozytywny wpływ na każdego.
Chory może przyspieszyć proces leczenia, zdrowy zadziałać profilaktycznie.
Szczególnie ważne jest to teraz, w wykreowanym przez człowieka pędzącym świecie, pełnym stresorów.

To prawda, że praca psychoonkologa jest czasem pomocą w umieraniu. Jakkolwiek to nie brzmi, tak jest w medycynie paliatywnej. Są sytuacje, gdy nie możemy zrobić już nic prócz bycia przy drugiej osobie, słuchania.
Ideą medycyny paliatywnej są słowa św. Marcina: „Nie w mojej mocy cię uzdrowić, ale mogę sprawić, że nie będzie ci zimno…”.